2014.10.28_DomiKino

Ania z Tomkiem wybrali się do kina, a Dominika, pierwszy raz w życiu, została ze mną i z Mamą całkiem sama. Obawialiśmy się, że przynajmniej na początku nie obejdzie się bez płaczu, a tymczasem... Przez 2,5 godziny dziecko pięknie się bawiło, nawet nie trzeba było go specjalnie zabawiać. Poszłyśmy na godzinny spacer, po powrocie z apetytem zjadła obiad, a powrót rodziców ledwie został przez nią zauważony. Rodzice byli rozdarci. Z jednej strony to wielka ulga, że dziecko bezkarnie można zostawić, ale z drugiej trochę jednak przykro.

Tydzień temu zajrzała do nas na chwilę Marysia.	Przyjechała do Warszawy z okazji pożegnania Uli, która odeszła na emeryturę.

	Pełna komitywa z Babcią Jadzią.


Pierwszy raz widzę Dominikę pokonującą większe odległości.	Pstryk! I nic się nie dzieje!

Czekamy na windę.	Pogoda dopisała.
Dominika uwielbia spacery.	Nie przeszkadzało jej, ze siedzi w wózku.
Słonko dawało po oczach.
	W końcu udało jej się zasnąć.
Kiedy pierwszy głód został zaspokojony,	Domi dostała łyżkę do ręki, dzięki czemu zupę udało się zjeść do końca.

Domi, najwyraźniej, sprawdza w kalendarzu dzisiejszych solenizantów. Dzisiaj imieniny Tadeusza.	Tak miał na imię pradziadek Dominiki.

Dzisiaj zadowoliła się wchodzeniem tylko na jeden schodek.

Pozwoliła rodzicom w spokoju zjeść obiad.	Placki kartoflane jej nie smakowały.

Zakochany Tata.
Ulubiona zabawa Dominiki.
Tomek poi dziecko - wyjaśniam co tu się dzieje, bo wygląda to groźnie.