Carskie Sioło

Kompleks pałacowo-parkowy założony przez Katarzynę I na nierównych i bagiennych terenach pod Petersburgiem, które otrzymała w 1708 r. od swego przyszłego męża, cara Piotra I. Za rządów carycy Elżbiety (panującej w latach 1740-1762) pałac gruntownie przebudowany został według projektu Zemkova. Po śmierci architekta pracami nad pałacem zajęli się jego uczniowie, jednak największą rolę w rozbudowie rezydencji odegrał Francisco Bartolomeo Rastrelli. Swój projekt oparł na lekkich galeriach łączących trzy budynki i zamienił je w jedną całość, co dawało efekt monumentalności. Pałac otrzymał 300 metrową fasadę. Zastosował także grę intensywnych kolorów, błękitu, bieli i matowego złota posągów.
W 1944 w czasie odwrotu Niemców Carskie Sioło uległo zniszczeniu, a pałace Katarzyny i Aleksandra legły w gruzach.