Ten odcinek był robiony tydzień wcześniej, kończyliśmy go już po ciemku.
Wpadliśmy na działkę tylko na jeden dzień
przy okazji wizyty geodetów w związku z planowaną budową drogi.
To już zdjęcie na bieżąco. Udało mi się skopać grządkę,
a Jurek wymienił rynny na te właściwej długości.
Trzeba jeszcze poszerzyć narożnik do rynny i ułożyć kamienie.
11 listopada niestety padało. Jurek postawił na nogi Billego.
Huśtawka idzie leżakować do wiosny.
Tak było. Kamienie - te i kubły innych - własnoręcznie zbierałam z pola.
Etapy przejściowe skalniaczka.
Narożnik brukował osobiście Jurek.
A potem robota ruszyła z dwóch stron.
Jak widać udało nam się zejść w jednym miejscu.
Ta praca, to prawdziwe rękodzieło. Każdy kamyk oddzielnie należało (zgodnie z instrukcją Jurka) ustawić w pionie i wbić na odpowiednią głębokość.
Właściwy poziom zapewniał ten drewniany klocek.
Mimo wszystko ta praca bardzo mi się podobała. Mniej wdzięczną pracą było
wybieranie z pryzmy i przynoszenie średnich kamieni bo większość to był straszny drobiazg.
To efekt końcowy.
Nasz instytut pozbywał się starych krzeseł.
Uszczęśliwiliśmy więc sąsiadów. Dziadkowie dostali 4, a Teresa 3.
Fragment opaski od ulicy nie podobał mi się, bo Jurek obrał złą technikę -
za dużo cementu. Kiedy ją skrytykowałam był niezadowolony.
Od północnej strony zrobił jednak po mojemu. I chociaż nie przyznał mi racji, to i tak się cieszę, bo jest dużo ładniej.