To efekty porannej sesji zdjęciowej z Babcią.
W takiej biedzie wychowuje się studenckie dziecko. Aż serce ściska sie z bólu.
Z głodu muszę ssać kciuka.
Czyż nie jestem cudna!!!!
Sama radość!
A co za inteligencja w oczach. Nic dziwnego, że wszyscy zachwyceni.
Zapomniałam dodać, że jestem suuuper grzeczna. Zupełnie nie rozumiem dlaczego rodzice nazywają mnie syrenką.
No może wreszcie ktoś mnie weźmie na ręce!
Jestem też znawcą sztuki.
Nie powiem, co o tym myślę, bo Dziadek jest z Babci bardzo dumny.
Wiem, ale nie powiem.
Za nic w świecie.
Te piękne zdjęcia zrobił Tomek. W oknie prawdziwe dzieło sztuki - zachód słońca odbijający się w szybie.
A to nastrojowy pejzaż.
Kicki wprawili nas w zakłopotanie, bo przyszli z tortem.
Na szczęście nie zapomnieliśmy o jakiejś ważnej dacie.
Babci jabłecznik też był super.
Jestem farciarą. Prawie ciągle mam do dyspozycji Mamę i Tatę.
Ale oni też wyglądają na zadowolonych.
A to zdjęcie zrobiła Ania w Warszawie. Ale tak mi się podoba, że je tu włożyłam.
Prace budowlane. Powiększanie skalniaka.
Układanie łupków.
No i prawie gotowe. Za tydzień posadzimy kwiatki.
Strażnik Teksasu
w pełnym rynsztunku.
Inauguracja nosidełka.
Mama ma nową fryzurę.
Tu będą rosły tulipany.
Tu spędziłam tylko chwilę, podniosłam krzyk i zabrano mnie do domu. Co innego prawdziwy spacer.
Malunia, jesteś przeurocza. Zaraz Cię zjem.
Tylko żartowałam!